Maska przeciwgazowa ShM-1
Maska przeciwgazowa ShM-1 (ШМ-1 - Шлем Маска-1) to radziecka maska której produkcje zaczęto podczas drugiej wojny światowej (dokładne daty nie są mi na chwilę obecną znane) natomiast zakończono w okolicach roku 1946. Przeznaczona była zależnie od wariantu kolorystycznego dla wojska, służb porządkowych a także cywili. Co do wersji cywilnej warto dodać, iż istniała również wersja tej maski przeznaczona dla dzieci oznaczona typem ShM-1D. Występowała w czterech rozmiarach 1,2,3 oraz 4. Maska ta była pierwowzorem dla wielu bardzo popularnych w późniejszych latach masek całego bloku wschodniego. Warto tutaj przytoczyć np. maskę typu GP-5 która po dziś dzień jest najpopularniejszą maską na rynku kolekcjonerskim. Zbudowana była z gumowego kaptura w kolorze czarnym lub szarym bez odlanych w nim kanałów wdechowych, niskiej komory zaworów pomalowanej na kolor zależny od przeznaczenia maski, osobnych kanałów wdechowych oraz ze szklanych wizjerów i obręczy które prawdopodobnie nie były nigdy malowane co jest częstym błędem przy renowacjach tych masek. Bardzo ciekawym i ważnym elementem jest to, że po wojnie te maski były bardzo często odnawiane przez co dziś można spotkać maski z kapturem starego typu oraz wysoką komorą zaworów lub z innymi elementami charakterystycznymi dla nowszych modeli radzieckich masek. Ciekawym wariantem również jest natomiast maska z niemiecką komorą zaworów, aktualnie w internecie można spotkać dwa takie modele różniące się od siebie kolorem (biała i czarna). Warto również wspomnieć, że komora zaworów jest w nich pomalowana na standardowy radziecki kolor (groszkowy). Była to najpewniej krótka seria wojennych renowacji na zdobycznych niemieckich elementach. Jest to bardzo ciekawe mimo bardzo wielu wariacji tej maski powstałych w skutek wielu szybkich, wojennych i powojennych renowacji. Maski te używane były w wielu krajach, na przykład w Estonii, Litwie, Łotwie czy Polsce gdzie maski tego typu były wydawane żołnierzom Armii Berlinga w ZSRR. W tym miejscu warto nadmienić iż po wojnie te maski również były często używane i można je do dziś spotkać w terenie. Kolejną zaś ciekawostką jest można by powiedzieć tajemnica rzadkości tej maski (przecież były wyprodukowane w wręcz ogromnej ilości sztuk dla żołnierzy radzieckich). Otóż torby tych masek szczególnie w początkowym okresie gdzie nie posiadały jeszcze przegródek były bardzo pojemne i wygodne dzięki czemu żołnierze RKKA bardzo chętnie wyrzucali z nich maski a toreb po nich używali jako pojemnych i wygodnych chlebaków. Dlatego spora ilość masek na rynku to strychowe znajdźki lub wykopki (tak również było i z moją maską którą sam osobiście znalazłem ale o tym później). Przechodząc dalej do części technicznej, samą maskę można spotkać w dwóch zestawach - BN T4 oraz MO-2. Zestaw BN T4 używany był w początkowym okresie wojny, składał się z części twarzowej ShM-1, z filtra zazwyczaj typu T-4, torby starego typu oraz pakietu przeciwchemicznego. Zestaw MO-2 natomiast używany był w późniejszym okresie wojny oraz po jej zakończeniu. Składał się on z maski ShM-1 lub ShM-41 (po wojnie) z torby typu późniejszego bez kieszeni bocznej, z filtra MO-2 oraz z rurki łączącej maskę z filtrem zazwyczaj bez oplotu.
Fotografie:
Maska ShM-1 w kolorze czarnym - produkcja wojenna. (Źródło: ?)
Kolejny, również ciekawy model maski ShM-1. Powojenny remont. Tym razem komora zaworów ewidentnie nowszego typu.
Źródła:
- https://www.youtube.com/watch?v=FCXDvSqIDko
- https://gasmaskandrespirator.fandom.com/wiki/ShM-1
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuńmaska SzM-1 zaczęła być produkowana w ZSRR w 1939
OdpowiedzUsuń